Large urban areas face challenges that are able to be solved in the form of smart cities. The growing urban web necessitates the use of electronic media and services to serve its residents. At the same time the population growth in urban web and is estimated to be 70% of the total population of the earth until 2050. Thus it is critical to manage urban green effectively under climate change.

Urban green encompasses all areas of vegetation that contribute to oxygen production, contribute positively to the aesthetics of the city and produce the necessary fruit and vegetables. IoT refers to a multitude of sensor devices that provide the necessary information for managing the system through broadband connections. Along with sensors, the system will receive rss feeds from data services, wherever this is feasible, in order to reduce the cost of the sensors. This process will reduce response time and costs, resulting in a more techno-economically efficient urban green management.

The contribution of this PHD will be the development of a mathematical model to the management of the system, in order to improve the speed of transmission of information by transmitting only useful information as appropriate. This mathematical model will also include an algorithm that enables self-learning through feedback, thereby reducing human intervention in decision making.

The technology used in everyday life is constantly evolving, allowing better access to information and knowledge. It has been shown that when technological means are used in the way of teaching, students' interest, concentration and understanding of the teaching subject is increased.

New technologies, including Virtual Reality (VR) and Augmented Reality (AR), have been shown to offer many advantages in teaching and student learning.

The purpose of this thesis will be to create a learning model / teaching model for Electrical and Electronics Engineers which will use innovative Virtual Reality and Augmented Reality technologies, with the aim of more efficient student learning. This model will also incorporate techniques to adapt the educational process to the learning specificities of each student.

Τα μεγάλα αστικά κέντρα αντιμετωπίζουν προκλήσεις, που μπορούν να αντιμετωπιστούν με την μορφή των έξυπνων πόλεων. Ο αναπτυσσόμενος αστικός ιστός, καθιστά αναγκαία την χρήση ηλεκτρονικών μέσων και υπηρεσιών για την εξυπηρέτηση των κατοίκων του. Παράλληλα η αύξηση του πληθυσμού στους αστικούς ιστούς θα οδηγήσει εκεί, το 70% του συνολικού πληθυσμού της γης μέχρι το 2050. Έτσι κρίνεται κρίσιμο να διαχειριστεί αποτελεσματικά το αστικό πράσινο, σε συνθήκες κλιματικών αλλαγών.

Το αστικό πράσινο περιλαμβάνει όλους εκείνους του χώρους με βλάστηση, που συμβάλλουν στην παραγωγή οξυγόνου, προσφέρουν θετικά στην αισθητική της πόλης και μπορούν να παραχθούν τα απαραίτητα οπωρολαχανικά. Με τον όρο IoT αναφερόμαστε σε ένα πλήθος συσκευών – αισθητηρίων, που μέσα από ευρυζωνικές συνδέσεις παρέχουν τις απαραίτητες πληροφορίες για την διαχείριση του συστήματος. Παράλληλα με τα αισθητήρια, το σύστημα θα δέχεται από rss feeds υπηρεσίες δεδομένα όπου αυτό είναι εφικτό, ώστε να μειωθεί το κόστος των αισθητηρίων. Η διαδικασία αυτή θα μειώσει τον χρόνο απόκρισης και τα κόστη, με αποτέλεσμα την τεχνικοοικονομικά αρτιότερη διαχείριση του αστικού πρασίνου.

Στόχος της διατριβής αυτής είναι η ανάπτυξη ενός μαθηματικού μοντέλου, για τη διαχείριση του συστήματος, με σκοπό να βελτιώσει την ταχύτητα μετάδοσης πληροφοριών, μεταδίδοντας μόνο τις χρήσιμες πληροφορίες ανάλογα με την περίπτωση. Το μαθηματικό αυτό μοντέλο θα περιέχει και αλγόριθμο που καθιστά δυνατή την εκμάθηση μέσα από ανάδραση, με αποτέλεσμα να μειώνεται και η ανθρώπινη παρέμβαση στην λήψη της απόφασης.

Η τεχνολογία που χρησιμοποιείται στην καθημερινή ζωή εξελίσσεται συνεχώς, επιτρέποντας μεγαλύτερη πρόσβαση στη πληροφορία και τη γνώση. Έχει αποδειχθεί πως όταν στον τρόπο διδασκαλίας χρησιμοποιούνται τεχνολογικά μέσα αυξάνονται το ενδιαφέρον των φοιτητών, η συγκέντρωσή τους και η κατανόηση του διδακτικού αντικειμένου.

Οι νέες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένης της εικονικής πραγματικότητας (VR) και της επαυξημένης πραγματικότητας (AR), έχει αποδειχθεί ότι προσφέρουν πολλά πλεονεκτήματα στο τρόπο διδασκαλίας, και στη μάθηση των φοιτητών.

Σκοπός της παρούσας διδακτορικής διατριβής είναι η δημιουργία ενός μαθησιακού μοντέλου / μοντέλου διδασκαλίας για τις επιστήμες του Ηλεκτρολόγου και Ηλεκτρονικού Μηχανικού, το οποίο θα χρησιμοποιεί καινοτόμες τεχνολογίες Εικονικής Πραγματικότητας (Virtual Reality) και Επαυξημένης Πραγματικότητας (Augmented Reality), με στόχο την αποδοτικότερη μάθηση των φοιτητών. Στο εν λόγω μοντέλο, θα ενσωματωθούν και τεχνικές για τη προσαρμογή της εκπαιδευτικής διαδικασίας στις μαθησιακές ιδιαιτερότητες του κάθε φοιτητή.